Thursday, September 10, 2015


ಕೆಂಚಮ್ಮ ಮತ್ತು ಸಂಸಾರ:
                          ಅವತ್ತು ನಾನು ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಅಮ್ಮ, ‘ಪಕ್ಕದ್ಮನೆ ಕಾಂಪೌಂಡಿನಲ್ಲಿ ಕರಿಯಮ್ಮನ ಮಗಳಿದ್ದಾಳಲ್ಲ ಕೆಂಚಿ ಅದು ಆರು ಮರಿಗಳ್ನ ಹಾಕಿದೆ ಕಣೆಅಂದ್ರು. ಕರಿಯಮ್ಮ ಮತ್ತು ಕೆಂಚಿ, ಬೀದಿನಾಯಿಗಳಿಗೆ ನಾವುಗಳು ಮಾಡಿರುವ ನಾಮಕರಣ. ಹೋಗಿ ಪಕ್ಕದ ಮನೆ ಕಾಂಪೌಂಡಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದೆ. ಸೌದೆ ಒಟ್ಟು ಮಾಡಲು ನಾಲ್ಕು ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಹೂತಿದ್ದರು. ಕಲ್ಲುಗಳಡಿಯಲ್ಲಿ ಮುದ್ದಾದ ಆರು ಮರಿಗಳಿದ್ದವು. ಎಲ್ಲಾ ತುಂಬಾ ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿದ್ದದ್ದು ನೋಡಿ ಖುಷಿಯಾಯಿತು. ತುಂಬಾ ದಷ್ಟಪುಷ್ಟವಾಗಿದ್ದ ಮರಿಗಳ ಅಮ್ಮ ಮಾತ್ರ ತುಂಬಾ ಸೊರಗಿತ್ತು. ನಾನು ಅಮ್ಮನಿಗೆಕೆಂಚಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿನ್ನೋಕೆ ಜಾಸ್ತಿ ಹಾಕಮ್ಮಅಂದೆ. ಜೋರು ಮಳೆ ಬಂದರೂ ಯಾವುದೇ ಆತಂಕವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಬೆಚ್ಚಗಿತ್ತು ಗೂಡು. ಹೀಗೆ ಮೂರು ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳು ಕಳೆದವು. ಕೆಂಚಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಹೊತ್ತುಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಊಳಿಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ನಮಗೆ ಮರಿಗಳಿಗೇನಾದರೂ ಅಪಾಯವಾಗಿದೆಯಾ ಎಂಬ ಭಯ. ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಮರಿಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಇದ್ದವು. ಆದರೆ ಕೆಂಚಿಗೆ ಅದೇನು ಹಿಂಸೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತೆಂದು ಮಾತ್ರ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಊಳಿಡುವುದೂ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಊಳಿಡುವುದು ಅಪಶಕುನ, ಮರಿಗಳಿದ್ದರಲ್ಲವೆ ನಾಯಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಊಳಿಡುವುದು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯಾಕೆ ಎಲ್ಲಾ ಆರು ಮರಿಗಳನ್ನೂ ಕಾಂಪೌಂಡಿನ ಹಿಂದೆ ಯಾವುದೇ ರಕ್ಷಣೆಯಿಲ್ಲದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ನಮಗೆ ಒಂದು ದಿನ ತಡವಾಗಿ ತಿಳಿಯಿತು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಒಂದು ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಮಳೆಗಾಳಿ ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಮರಿಗಳು ದಿನಕಳೆದಿದ್ದವು. ಹಂದಿ, ಇತರೆ ನಾಯಿಗಳು ಇವುಗಳನ್ನು ಏನೂ ಮಾಡದೇ ಇದ್ದುದೇ ಆಶ್ಚರ್ಯದ ಸಂಗತಿ. ವಿಷಯ ತಿಳಿದ ನಾವು ಆರೂ ಮರಿಗಳನ್ನೂ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ತಂದಿರಿಸಿಕೊಂಡೆವು. ಮರಿಗಳ ತಾಯಿ ದಿನಕ್ಕೊಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಲ ಕಾಂಪೌಂಡ್ ಹಾರಿ ಬಂದು ಹಾಲುಣಿಸಿ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಮ್ಮ ಮರಿಗಳಿಗೆಂದೇ ಒಂದು ಲೀಟರ್ ಹಾಲು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೆಚ್ಚು ಅಕ್ಕಿ ಹಾಕಿ ಅನ್ನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ದಿನನಿತ್ಯ ಎರಡು ಹೊತ್ತು ಊಟದ ಜೊತೆಗೆ ಕೆಂಚಮ್ಮ ಆಗಾಗ ಬಂದುಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಲು ಇವೆಲ್ಲದರಿಂದ ಮರಿಗಳು ದಷ್ಟಪುಷ್ಟವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು.

                      ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಅಮ್ಮನ ಜೋರು ದನಿ ಕೇಳಿ ಎಚ್ಚರಾಯ್ತು. ಗಡಿಯಾರ 1.30 ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಧೋ ಎಂದು ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಮಳೆ. ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಗುಡುಗು, ಮಿಂಚು, ಸಿಡಿಲ ಆರ್ಭಟ. ನಾನು ಗಾಬರಿಯಿಂದ ರೂಮಿನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ನೋಡಿದರೆ ಅಮ್ಮ ಜೋರು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಹಿತ್ತಲಿನ ಗಾಢ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಟಾರ್ಚಿನ ಬೆಳಕಿನ ಸಹಾಯದಿಂದ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುತ್ತಾ ಕುಂಯ್ ಗುಡುತ್ತಿದ್ದ ಮರಿಗಳನ್ನುಎಲ್ಲಿದ್ದೀಯಾ, ಬಾ ಇಲ್ಲಿಎನ್ನುತ್ತಾ ಒಂದೊಂದು ಮರಿಯನ್ನೂ ಹುಡುಕಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ವರಾಂಡದೊಳಕ್ಕೆ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕೊನೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಮರಿಗಳನ್ನೂ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಯಿತು. ಅವುಗಳಿಗಾಗಿ ಮಲಗಲು ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಗೂಡು ಮಾಡಿದ್ದೆವಾದರೂ ಪುಟ್ಟ ಮರಿಗಳು ಮಳೆಯ ಆರ್ಭಟಕ್ಕೆ ಹೆದರಿ ಗೂಡಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನಯುತ್ತಾ ಕಿರುಚುತಿದ್ದವು.
                       ಹಿತ್ತಲೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮದೇ ಎಂದು ಬೀಗುತ್ತಿದ್ದ ಬೆಕ್ಕಿನ ಮರಿಗಳಿಗೆ ಈಗ ಹಿತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ಪುಟುಪುಟು ಎಂದು ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಾಯಿಮರಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಗಾಬರಿ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುವ ಲಕ್ಷ್ಮಿಗೋ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳೆಂದರೆ ಅದೇನೋ ಅಕ್ಕರೆ. ಹಿತ್ತಲೆಲ್ಲಾ ಗುಡಿಸಿ ಶುಭ್ರವಾಗಿಡುತ್ತಿದ್ದುದಲ್ಲದೇ ಅವುಗಳ ಬಟ್ಟಲು ತೊಳೆದು ತಾನೂ ಅನ್ನ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲಾರಂಭಿಸಿದ ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಒಂದು ಕಡೆ ಸಂತೋಷ, ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಮರಿಗಳ ಮುಂದಿನ ಭವಿಷ್ಯ ಏನು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತೆ. ವೇಳೆಗಾಗಲೆ ಅವುಗಳಮ್ಮ ಮರಿಗಳ ಬಳಿ ಬರುವುದೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿತ್ತು. ಯಾವುದಾದರೂ ಪ್ರಾಣಿದಯಾ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ನೀಡಿದರೆ ಹೇಗೆ ಎಂದು ಒಂದಿಡೀ ದಿನ ಅಂತರ್ಜಾಲವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಜಾಲಾಡಿದೆ. ಆದರೆ ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಯಾವುದೇ ಸಂಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲವೆಂದು ತಿಳಿಯಿತು. ಅವರಿವರ ಬಳಿ ಮರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಾ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೂ ಆಯಿತು. ಮೊದಮೊದಲು ಉತ್ಸುಕರಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮಂದಿ ಬೀದಿ ನಾಯಿಯ ಮರಿಗಳೆಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಕೂಡಲೇ ಬೇಡವೆನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೊನೆಗೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ತಾನೆರಡು ಮರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಿಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿ ಎರಡನ್ನು ಕೊಂಡೊಯ್ದಳು. ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಮತ್ತೊಂದು ಮರಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಉಳಿದ ಮೂರು ಮರಿಗಳನ್ನು ಯಾರೋ ಶ್ರೀಮಂತರು ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ತಮ್ಮ ತೋಟದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಿಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಿ, ಯತೇಚ್ಛವಾಗಿ ಹಾಲು ಲಭ್ಯವಿದ್ದು ನಾವು ಮರಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆತಂಕಪಡುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿಲ್ಲವೆಂದು ಭರವಸೆ ನೀಡಿ ಕೊಂಡೊಯ್ದರು.
                            ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಕೆಂಚಮ್ಮನ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಒಂದು ದಾರಿ ತೋರಿಸಿದ್ದಾಯಿತೆಂದು ನಾನು ಅಮ್ಮ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟೆವು.


Wednesday, February 4, 2015

Regal Horned Lizard:  

ಇದು ನೋಡಲು ಕಪ್ಪೆಯಂತೆ ಕಂಡರೂ ಹಲ್ಲಿಯ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ಸರೀಸೃಪ. ಮೆಕ್ಸಿಕೊ ಮತ್ತು ನೈಋತ್ಯ ಅಮೆರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಣಬರುವ ಇದರ ಮುಖ್ಯ ಆಹಾರ ಇರುವೆ, ಜೇಡ, ಹುಳು ಹುಪ್ಪಟೆ. ಒಂದು ಹೊತ್ತಿನ ಆಹಾರವಾಗಿ ಸುಮಾರು 2500 ಇರುವೆಗಳನ್ನು ಇದು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ. ಇದರ ಒಂದು ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವೆಂದರೆ ಬೆಕ್ಕು, ನಾಯಿ, ನರಿ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಇದು ದಾಳಿಗೊಳಗಾದಾಗ  ತನ್ನ ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ಪಿಚಕಾರಿಯಂತೆ ನೆತ್ತರನ್ನು ಶತ್ರುವಿಗೆ ಗುರಿಯಿಟ್ಟು ಯಾವ ಶಾರ್ಪ್ ಶೂಟರ್ಗೂ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಸುಮಾರು 4 ಅಡಿಯಷ್ಟು ದೂರಕ್ಕೆ ಹಲವು ಬಾರಿ ಚಿಮ್ಮಿಸುತ್ತದೆ.. !! ಈ ನೆತ್ತರ ರುಚಿ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿದ್ದು ಶತ್ರು ಅಸಹ್ಯಿಸಿಕೊಂಡು ದಾಳಿಮಾಡುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹಿಂದಿರುಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ನೆತ್ತರು ಚಿಮ್ಮಲು ಕಾರಣವೇನೆಂದರೆ, ಅದರ ತಲೆಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಶೇಖರಗೊಳ್ಳುವ ರಕ್ತ, ದೇಹದ ಇತರ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಸರಬರಾಜಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಶತ್ರು ದಾಳಿ ಮಾಡಿದಾಗ ತಲೆಯಿಂದ ರಕ್ತ ಇತರ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಹರಿಯದಂತೆ ತಡೆಹಿಡಿದು, ಇದು ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿನ ರಂದ್ರದಿಂದ ಹೊರಬರುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
(Source: Internet)





Sunday, February 1, 2015


Albatross


ದಕ್ಷಿಣ ಮಹಾಸಾಗರ ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಸಮುದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ, ಹಾರುವ ಹಕ್ಕಿಗಳಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ದೈತ್ಯ ಕಡಲಹಕ್ಕಿಯಿದು. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ಉಪಜಾತಿಗಳಿದ್ದು,  ಪ್ರೌಢ  ಗ್ರೇಟ್ ಆಲ್ಬೆಟ್ರೋಸ್ ಹಕ್ಕಿಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳು(ಒಂದು ರೆಕ್ಕೆಯ ತುದಿಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ರೆಕ್ಕೆಯ ತುದಿಯವರೆಗೆ) 13 ಮೀಟರ್ ಇರುತ್ತದೆ...!!  ಈ ದೈತ್ಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳಿಂದ, ಅವುಗಳು  ಒಮ್ಮೆಯೂ ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿಯದೆ, ದಿನಗಟ್ಟಲೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯಿಲ್ಲದೆ, ಸಾಗರದ ಮೇಲೆ ತೇಲುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತವೆ. ಉಪ್ಪುನೀರನ್ನೇ ಸೇವಿಸುವ ಇವುಗಳ ಆಹಾರ ಸ್ಕ್ವಿಡ್ಸ್, ಮೀನು, ಪುಟ್ಟ ಕಡಲಕಳೆ ಚಿಪ್ಪು ಜೀವಿಗಳು(krill). ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಕೇವಲ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಾಣಬರುವ ಇವುಗಳ ಆಯಸ್ಸು ಸುಮಾರು 60 ವರ್ಷ. ಕೆಲವು ದಾಖಲೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ 70 ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಬದುಕಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳೂ ಇವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿರುವ ಇವು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಿರ್ಜನ ದ್ವೀಪ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಕಾಲೋನಿಗಳಲ್ಲಿ  ಒಟ್ಟುಗೂಡುತ್ತವೆ. ಇಂತಹ ಕಾಲೋನಿಗಳು ಸುಮಾರು 2 1/2 ಮೈಲಿಗಳಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರದಲ್ಲಿ ಹರಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಹುಟ್ಟಿನ ಹತ್ತು ವರ್ಷದ ಬಳಿಕ ಪ್ರೌಢಾವಸ್ತೆಯನ್ನು ತಲುಪುತ್ತವೆ. ಒಮ್ಮೆ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಗಾಗಿ ಒಂದುಗೂಡಿದ ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಅವುಗಳ ಇಡೀ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಹಕ್ಕಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಜೋಡಿ ರಾಯಲ್ ಆಲ್ಬೆಟ್ರೋಸ್ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸುಮಾರು 50 ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ದೀರ್ಘ ಕಾಲ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬದುಕಿದ್ದ ದಾಖಲೆಯಿದೆ.  ಒಮ್ಮೆಗೆ ಒಂದು ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನಷ್ಟೆ ಇಡುವ ಇವು, ಆ ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಸರದಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತವೆ. ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಮೊಟ್ಟೆ ಕಳ್ಳತನವಾದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಮರಿಹಕ್ಕಿ ಮರಣಹೊಂದಿದಲ್ಲಿ ಈ ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿ ಒಂದು ವರ್ಷದವರೆವಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಒಂದುಗೂಡುವುದಿಲ್ಲ. ಸುಮಾರು ಒಂದರಿಂದ ಮೂರು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಮೊಟ್ಟೆಯೊಡೆದು ಹೊರಬರುವ ಮರಿಹಕ್ಕಿಯ ಲಾಲನೆಪಾಲನೆಯನ್ನು ಸಹಾ ಎರಡೂ ಹಕ್ಕಿಗಳೂ ಹೊರುತ್ತವೆ. ಈ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಮೀನು ಇತ್ಯಾದಿ ಆಹಾರವನ್ನು ತಿಂದ ನಂತರ  ಆ ಆಹಾರ  ಜೀರ್ಣವಾಗಿ ಎಣ್ಣೆಯಂತಹ ಪ್ರೋಟೀನ್ ಯುಕ್ತ ಕೊಬ್ಬಿನ ಅಂಶವನ್ನು ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಆ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನೇ ಮರಿಗಳಿಗೆ ಕೊಕ್ಕಿನ ಮೂಲಕ ಕಕ್ಕುವ ಮೂಲಕ ಉಣಬಡಿಸುತ್ತವೆ.. ಸುಮಾರು 3-10 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಮರಿ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಹಾರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ಒಂದುಗೂಡಿ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡಿ ಮರಿಗಳು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಹಾರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವವರೆಗಿನ ಅವಧಿ ಸರಿಸುಮಾರು ಒಂದು ವರ್ಷ..!! ಪ್ರಥಮವಾಗಿ ಸಮುದ್ರದ ಮೇಲೆ ಹಾರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ಮರಿಹಕ್ಕಿ ನಂತರ 4-5 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನೆಲಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗುವುದಿಲ್ಲ, ಸಮುದ್ರದ ಮೇಲೆಯೇ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಆಲ್ಬೆಟ್ರೋಸ್ ಹಕ್ಕಿ ತನ್ನ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ 30 ಲಕ್ಷ ಮೈಲಿಗೂ ಅಧಿಕ ಹಾರಾಟ ನಡೆಸುತ್ತದೆ. ಮೀನುಗಾರರಿಂದ ಹಾಗೂ ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಬಿಸುಟುವ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ವಸ್ತುಗಳಿಂದ ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಅಪಾರ ಹಾನಿ ಸಂಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದು ಇವುಗಳ ಒಟ್ಟಾರೆ ಸಂಖ್ಯೆ ಇಳಿಮುಖವಾಗುತ್ತಿದೆ.

(ಕೃಪೆ: ಇಂಟರ್ನೆಟ್)

Sunday, January 18, 2015

Meerkats or Suricate:

ಇವು ಬೋಸ್ಟ್ವಾನದ ಕಲಹರಿ ಮರುಭೂಮಿ, ನಮೀಬಿಯಾದ ನಮೀಬ್ ಮರುಭೂಮಿ, ನೈಋತ್ಯ ಅಂಗೋಲಾ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಮುಂಗುಸಿ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ಮಾಂಸಾಹಾರಿ ಸಸ್ತನಿಗಳು. ಇವು ಕಾಲೋನಿಗಳಲ್ಲಿ, ಅಂದರೆ ಗುಂಪುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಪ್ರಾಣಿಳಾಗಿದ್ದು ಒಂದು ಕಾಲೋನಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 30-50 ಮೀರ್ಕ್ಯಾಟ್ ಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಆಹಾರ ಕೀಟಗಳಾದರೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹಲ್ಲಿ, ಹಾವು, ಚೇಳು, ಜೇಡ, ಜರಿ,ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನೂ ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ಒಂದು ಮೀರ್ಕ್ಯಾಟ್ ತನ್ನ ತೂಕದಷ್ಟೆ ಮರಳನ್ನು ಕೆಲವೇ ಸೆಕೆಂಡುಗಳಲ್ಲಿ ತೋಡಿ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಬಿಲಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಚಾಕಚಕ್ಯತೆ ಹೊಂದಿದ್ದು ಹೀಗೆ ತೋಡಿದ ಬಿಲಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ. ಹಗಲು ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬಿಲದಿಂದ ಹೊರಬರುವ ಇವು, ಆಹಾರ ಹುಡುಕುವ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿರುವ ಒಂದೆರಡು ಮೀರ್ಕ್ಯಾಟ್ ಗಳು ಗಾರ್ಡ್ ನಂತೆ ಕಾವಲು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮಿಕ್ಕವು ಆಹಾರ ಹುಡುಕುವಲ್ಲಿ ನಿರತವಾಗಿರುತ್ತವೆ.ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಕಂಡೊಡನೆ ವಿವಿಧ ಶಬ್ಧಗಳ ಮೂಲಕ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡುವ ಕೆಲಸ ಈ ಗಾರ್ಡ್ ಅಥವಾ ಸೆಂಟ್ರಿಗಳದ್ದು. ಒಂದೊಂದು ಶತ್ರುವಿಗೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಶಬ್ಧ ಹೊರಡಿಸುವ ಅದ್ಭುತ ಕಲೆ ಇವುಗಳಿಗಿರುವುದು ಸೋಜಿಗವೇ ಸರಿ.ಸುಮಾರು 35-50 ಸೆ.ಮೀ. ಉದ್ದ, 0.5-2.5 ಕಿ.ಗ್ರಾಂ. ತೂಕವಿರುವ ಇವುಗಳ ಆಯಸ್ಸು ಸೆರೆಯಲ್ಲಿ 12-14 ವರ್ಷ ಹಾಗೂ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕೇವಲ 6-7 ವರ್ಷ ಮಾತ್ರ.

(Source: Wikipedia)
(PC: movies.nationalgeographic.com / www.arkive.org)